thuisonderwijs

Thuisonderwijs verwijst naar onderwijs dat kinderen thuis krijgen in plaats van in een tradionele school. Het kan om verschillende redenen plaatsvinden, zoals religieuze of filosofische overtuigingen, speciale onderwijsbehoeften, of omstandigheden waardoor regulier schoolbezoek lastig is. Doorgaans wordt geprobeerd een volwaardig en vergelijkbaar leertraject te bieden met een mix van lesmateriaal, activiteiten en begeleiding.

In Nederland valt thuisonderwijs onder de leerplichtwet. Kinderen moeten normaal gesproken naar een erkende school. Thuisonderwijs is mogelijk als er een vrijstelling van leerplicht wordt verleend door de gemeente, nadat aangetoond wordt dat een vergelijkbaar niveau van onderwijs wordt geboden. De vrijstelling wordt periodiek herzien en ouders moeten mogelijk regelmatige evaluaties of voortgangsrapportages leveren. De Inspectie van het Onderwijs kan betrokken raken als er zorgen zijn over de onderwijskwaliteit. Het curricula kunt men vaak afstemmen op nationale normen, met gebruik van diverse bronnen en middelen, inclusief traditionele materialen, online cursussen en tutoring.

In de praktijk combineren veel gezinnen een zelf opgesteld lesplan met online bronnen, tutoring en lokale samenwerkingsvormen zoals ontmoetingsgroepen. Voortgang wordt vaak gedocumenteerd in portfolios of andere evaluatiemiddelen, en voortgangscontroles kunnen variëren van informele observaties tot gestandaardiseerde tests.

In België verschillen de regels per regio. In Vlaanderen en Wallonië bestaan specifieke regelingen voor onderwijs aan huis, met vereisten zoals meldingsplicht, betrokkenheid van onderwijsautoriteiten en periodieke evaluaties om te waarborgen dat kinderen een adequate opleiding volgen.

Zie ook: Leerplichtwet, Inspectie van het Onderwijs, onderwijs op maat.