terugwedstrijden

Terugwedstrijden zijn de tweede partij in een tweeluik waarin twee teams elkaar in knock-outverband ontmoeten. In deze opzet speelt elk team één keer thuis: de eerste wedstrijd vindt meestal plaats in het stadion van het ene team en de terugwedstrijd in het stadion van het andere. Het totale aantal doelpunten over beide wedstrijden, de aggregate score, bepaalt doorgaans wie verdergaat naar de volgende ronde.

Bij terugwedstrijden worden vaak specifieke regels toegepast om de winnaar aan te wijzen. Oorspronkelijk werd bij een gelijke aggregate vaak de uitdoelpuntenregel gehanteerd: het team met meer doelpunten uit wedstrijden gespeeld op de tegenstander’s terrein zou winnen. In recente jaren hebben veel grote competities deze regel losgelaten of aangepast. Als de aggregate gelijk blijft, volgt meestal extra tijd in de tweede wedstrijd en, indien nodig, een strafschoppenserie om een winnaar te bepalen. Sommige competities bewaren nog steeds de mogelijkheid van uitdoelpunten als eerste tiebreaker; anderen kiezen meteen voor verlenging zonder uitdoelpunten.

Variatie per competitie is gebruikelijk. In sommige nationale bekers of regionale competities kan het terugwedstrijdformat worden aangepast of vervangen door directe verlenging of penalties bij een gelijke stand na de tweede leg. Doel van het systeem is om elk team de kans te geven thuisvoordeel en uitzendrechten te benutten, en om de twee ontmoetingen als eerlijker te beschouwen dan een enkele wedstrijd.

Terugwedstrijden komen vooral voor in voetbal, maar ook in andere sporten die tweeluik-knock-out rondes hanteren. Het concept bevordert planning, strategie en financiële belangen van beide clubs.