struikelde

Struikelde is de onvoltooid verleden tijd van het Nederlandse werkwoord struikelen, dat betekent vallen of bijna vallen als gevolg van een oneffenheid in de ondergrond. Het kan letterlijk worden gebruikt, bijvoorbeeld wanneer iemand over een voorwerp struikelt, maar ook figuurlijk, zoals iemand die struikelt over een moeilijke formulering.

Struikelen behoort tot de zwakke werkwoorden en vormt in de verleden tijd volgens een regelmatig patroon. De stam is struikel-, en het verleden telt de enkelvoudsvormen met -de en de meervoudsvormen met -den. De stammen krijgen bij de tweede persoon enkelvoud en derde persoon enkelvoud in de tegenwoordige tijd vaak een -t, bijvoorbeeld jij struikelt en hij struikelt. De ontwikkeling van de stam en de uitgang volgt de standaardregels van Nederlandse zwakke werkwoorden.

Veel voorkomende vervoegingen:

- Tegenwoordige tijd: ik struikel, jij struikelt, hij/zij/het struikelt, wij struikel(en), jullie struikel(en), zij struikelen.

- Verleden tijd: ik struikelde, jij struikelde, hij/zij/het struikelde; wij/jullie/zij struikelden.

- De voltooide tijd wordt meestal met zijn hebben of zijn gecombineerd met de participiumvorm gestuikel d(e): hij is gestuikel d (parentese notation afhankelijk van samenstelling).

Zie ook: struikelen, struikelblok, struikelgerelateerde uitdrukkingen zoals “over een woord struikelen” of “over een obstakel struikelen”.

Samenvatting: struikelde is de verleden tijdsvorm van struikelen, gebruikt voor een in het verleden voltooide handeling van het struikelen, zowel letterlijk als figuurlijk. De vorm wijkt niet sterk af in betekenis en krijgt in de meeste contexten duidelijke referentie aan een valkans of een hinderlijke belemmering.