steunsysteem

Het steunsysteem, ook wel het skeletsysteem genoemd, vormt de structuur en het frame van het menselijk lichaam. Het biedt stevigheid, geeft vorm en zorgt voor stabiliteit. Daarnaast beschermt het belangrijke organen en maakt het beweging mogelijk in samenwerking met de spieren. Het steunsysteem bestaat uit botten, kraakbeen, gewrichten en de verbindingen daartussen, met beenmerg in de holten van sommige botten.

Anatomisch is het onderscheid te maken tussen het axiale skelet (schedel, wervelkolom, ribbenkast) en het appendiculair skelet (schouders, armen, bekken en benen). Botten dienen ook als reservoir voor mineralen zoals calcium en fosfaat en bevatten rood en geel beenmerg; rood beenmerg produceert bloedcellen. Kraakbeen zorgt voor soepele gewrichtsoppervlakken en neemt slijtage en belasting op. Gewrichten, ligamenten en pezen zorgen voor verbinding en beweging.

Botten bestaan uit botweefsel met compacte en spongieuze (trabeculaire) delen. In botcellen vindt remodellering plaats: osteoblasten bouwen bot op, osteoclasten breken bot af, en osteocyten behouden botweefsel. De groei van botten verloopt via intramembraneuze en endochondrale ossificatie. Regelmatige remodellering houdt botten sterk en past ze aan aan belasting en metabole behoeften.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen zijn onder meer osteoporose (verzwakte botten door afname botmassa), fracturen bij letsel, artrose en rachitis bij vitamine-tekorten. Leeftijd, voeding, beweging en hormonale factoren beïnvloeden de gezondheid van het steunsysteem.