spanningsmeter

Een spanningsmeter, in het Engels voltmeter genoemd, is een meetinstrument dat de elektrische potentiaalverschil tussen twee punten in een elektrisch circuit meet. De gemeten grootheid is de spanning, uitgedrukt in volt (V). Spanningsmeters worden meestal in parallelliteit met het onderdeel waarin de spanning gemeten wordt geplaatst, zodat ze het circuit zo min mogelijk belasten.

Analoge spanningsmeters werken vaak met een galvanometer (bewegende spoel) en een weerstand in serie, zodat slechts een kleine stroom door het meetpunt loopt en de meter kan aflezen. Digitale spanningsmeters (digital meters) zetten de ingangsspanning om in een digitaal signaal via een analoog-naar-digitaalomzetter (ADC) en hebben doorgaans een zeer hoge ingangsweerstand (ongeveer 10 MΩ) om de te meten spanning zo weinig mogelijk te beïnvloeden. Handheld spanningsmeters kunnen automatisch of handmatig het gewenste bereik kiezen.

Spanningsmeters kunnen worden ontworpen voor gelijkstroom (DC) of wisselstroom (AC). Voor AC leveren veel meters RMS-waarden; sommige instrumenten tonen ook piek- of gemiddelde-waarden. Veel apparaten bieden meerdere bereikopties en sommige zijn auto-ranging. Geavanceerde meters kennen functies zoals true RMS, hoge ingangsimpedantie en opslag van meetwaarden.

Toepassingen bevinden zich onder meer in laboratoria, elektronica- en onderhoudswerk, elektriciteitsdistributie en automotive diagnostic. Spanningsmeters zijn vaak geïntegreerd in multimeters, maar er bestaan ook losse paneelmeters, benchmeters en compacte draagbare apparaten.

Veiligheid en nauwkeurigheid zijn belangrijke aandachtspunten: kies het juiste bereik, let op polariteit bij DC-metingen, en laat kalibratie controleren. Een spanningsmeter kan beschadigen door overspanning of verkeerde aansluitingen.