smeermethoden

Smeermethoden verwijzen naar de technieken en systemen die worden toegepast om wrijving en slijtage tussen bewegende onderdelen te beheersen door middel van smeermiddelen. Een smeermiddel vormt een film tussen contactoppervlakken en voorkomt direct metaal-op-metaal contact. De gekozen methode is afhankelijk van werkomstandigheden zoals belasting, snelheid, temperatuur en omgeving, evenals van beschikbaarheid en milieueisen van het smeermiddel.

Hoofdgroepen van smering zijn vloeibare smering (olie- of vetfilm), droge smering (vaste smeringslagen zoals grafiet of MoS2) en semi-synthetische of hybride systemen. Binnen vloeibare smering bestaan verschillende praktijkmethoden zoals oliebad, splash- of spatsch smeerwerk en circulerende oliecircuits; soms worden deze gecombineerd met vet. Bij hoge belasting of snelheid treedt film smering op die kan verlopen via hydrodynamische of elastohydrodynamische smering (HD/EHD), waarbij druk en beweging een dun smeerfilm vormen. Boundary lubrication beschrijft situaties waarin de film dun is en de chemische/oppervlaktekenmerken van de coating de wrijving bepalen. Dry- en solid-film smering verwijzen naar toepassingen waarin vaste materialen of sprijkbaar gescheiden lagen de contacten beschermen.

Toepassingen variëren van lagers en tandwielen tot hydraulische pompen, turbines en aandrijfassen in voertuigen en industrie. De keuze voor een smeermethode hangt af van factoren zoals maximale druk, snelheid, temperatuur, contaminatie en onderhoudsmogelijkheden. Belangrijke prestatiekenmerken zijn viscositeit, visco-elasticiteit, smeermiddelstabiliteit en filmoverdracht (PV-waarde).

Onderhoud en milieu spelen een rol in de smeerstrategie. Regelmatige olie-analyse, filtratie, inspectie en tijdige vervanging voorkomen slijtage en storingen. Olie- en smeermiddelbeheer omvat verantwoorde opslag, recycling en naleving van milieu- en veiligheidsvoorschriften.