secretieproducten

Secretieproducten zijn stoffen die door cellen, weefsels of klieren aan hun omgeving worden afgegeven. Ze kunnen extern of luminaal terechtkomen of in de bloedbaan bijdragen aan systemische regulatie. Daardoor vervullen secretieproducten diverse functies zoals vertering, smering, immuunafweer en intercellulaire communicatie.

De aansturing en bestemming van secreties hangen samen met het type secretie: exocriene secreties worden rechtstreeks aan extern of luminaal oppervlak afgegeven (bijv. mucus uit slijmbekercellen, speeksel uit speekklieren, maagsappen, zweet en talg); endocriene secreties komen in de bloedbaan terecht als hormonen (bijv. insuline, adrenaline, thyroxine).

Een tweede indeling is op basis van het secretieproces: merocriene, apocriene en holocriene secretie. Vaak gebeurt secretie via exocytose van secretieve vesicles; de secretie kan constitutief of gereguleerd plaatsvinden.

In de biomedische context zijn secretieproducten van belang bij fysiologische regulatie, diagnostiek en geneesmiddelontwikkeling. Veranderingen in secretie kunnen ziekten aanduiden, en veel therapeutische eiwitten worden geproduceerd als secretieproducten in cellen of micro-organismen.

In onderzoek en productie wordt vaak gesproken van het secretome: de verzameling secretieproducten die onder specifieke condities door cellen worden uitgescheiden, wat van belang is voor het begrijpen van weefselcommunicatie en de ontwikkeling van biotechnologische producten.