scheidingssysteem

Een scheidingssysteem is een installatie of mechanisme dat een mengsel opsplitst in twee of meer afzonderlijke fracties. Dit gebeurt op basis van verschillen in fysieke of chemische eigenschappen, zoals dichtheid, deeltjesgrootte, oplosbaarheid of magnetische en elektrische respons. Het doel is om de gewenste componenten in aparte stromingen te verkrijgen, met controle over zuiverheid en doorvoer.

De belangrijkste scheidingsprincipes zijn onder meer: sedimentatie en decantatie bij dichtheidsverschillen; filtratie en zeeftechnieken die deeltjes opvangen; centrifugatie voor versnelde scheiding; fase-scheiding van twee onmengbare vloeistoffen; flotatie en coalescentie die fijn verdeelde deeltjes naar de oppervlakte brengen; en magnetische of elektrostatatische scheiding voor materialen met afwijkende magnetische of elektrische eigenschappen. Ook distillatie en extractie worden met een scheidingssysteem toegepast wanneer oplosbaarheid en kookpunt relevant zijn.

Toepassingen hiervan komen voor in diverse sectoren. In de waterbehandeling verwijdert een scheidingssysteem vaste stoffen en zwevende deeltjes uit water. In de voedingsmiddelenindustrie worden melk, room en andere emulsies gescheiden. In de mijnbouw en mineralogie is scheiding fundamenteel voor concentratie van grondstoffen. In de chemische industrie wordt vloeistof-vloeistof scheiding en solvent extractie toegepast, terwijl pulp- en papierproductie systemen gebruiken voor scheiding van vezels en vocht.

Tijdens het ontwerp van een scheidingssysteem worden factoren zoals efficiëntie, doorvoer, energieverbruik, onderhoud en voorspelbare weerstand tegen vervuiling meegewogen. De keuze voor een bepaald principe en apparaat hangt af van de eigenschappen van het mengsel en de gewenste kwaliteit van de fracties.