vloeistofvloeistof

Vloeistof-vloeistof verwijst naar systemen waarin twee vloeistoffen die elkaar nauwelijks mengen contact met elkaar maken en zo een biphasisch systeem vormen. Vaak wordt dit gebruikt en bestudeerd in scheidingskunde en chemische technologie, in toepassingen waar oplosbare stoffen tussen fasen kunnen worden overgedragen.

De belangrijkste fysische eigenschap is de interfaciale spanning tussen de fasen. Massa transfer vindt plaats door de grenslaag aan de interface; factoren zoals viscositeit, temperatuur en menging beïnvloeden de snelheid van transport en de toestand van het systeem. De verdelingscoëfficiënt (of distributiecoëfficiënt) geeft aan in welke verhouding een stof zich verdeelt tussen de twee fasen bij evenwicht.

Een centrale toepassing is vloeistof-vloeistof extractie (LLE), waarbij een solute van de ene vloeistof naar een tweede, immiscibele vloeistof wordt overgebracht. Dit wordt veel gebruikt in analytische monsters, farmaceutische zuivering, hydrometallurgie en milieutoepassingen voor verwijdering of concentratie van verontreinigingen.

Procesapparatuur omvat decanteerkolommen en mixer-settlers voor massa-uitwisseling, evenals meer geavanceerde contactors zoals pulskolommen of holle-vezelmodules voor betere menging en scheiding.

Voordelen zijn eenvoudige installatie en hoge selectiviteit bij juiste solventkeuze; nadelen zijn solventverlies, kosten en milieu-impact, vooral bij VOC’s en toxische oplosmiddelen. Kennis van verdelingscoëfficiënten en de invloed van temperatuur, pH, zouttoevoeging en emulsievorming is cruciaal voor efficiënt ontwerp en operatie.

Veiligheid en milieu eisen zorgvuldige selectie van oplosmiddelen met lagere toxiciteit en gecontroleerde afvoer. Regulering en duurzame praktijken blijven belangrijk bij ontwerp en uitvoering van vloeistof-vloeistofprocessen.