risikoovergang

Risikoovergang is een juridisch begrip binnen het handelsrecht en contractuele afspraken, waarbij de aansprakelijkheid voor verlies of beschadiging van goederen verschuift van verkoper naar koper. Het gaat hierbij om risico tijdens verzending, opslag of aflevering, en staat los van eigendomsoverdracht.

De exacte momenten waarop risicoovergang plaatsvindt, worden bepaald door het contract en de toepasselijke wetgeving. In internationaal handelen bepalen Incoterms het moment van risicoovergang. Enkele voorbeelden: FOB – risico gaat over bij het laden aan boord van het schip; CIF – risico gaat over bij het passeren van de scheepsreling; CIP – risico gaat over bij levering aan de vervoerder; DAP – risico gaat over bij ter beschikkingstelling op de afgesproken plaats; EXW – risico gaat over bij levering op de verkooplocatie.

Eigendom en risico kunnen tegelijk of apart van elkaar overgaan, afhankelijk van de afspraken. Wormerlijk is dat risico vooral geldt voor verlies of schade tijdens transport of opslag, terwijl eigendom naar de koopovereenkomst kan blijven bij de verkoper of verschuiven volgens andere bepalingen. Verzekering en kosten zijn vaak afgestemd op de gekozen Incoterm, zodat duidelijk is wie de premie betaalt en wie schadeclaims behandelt.

Samengevat is risiko-overgang cruciaal bij contractonderhandelingen en logistiek, omdat het bepaalt wie aansprakelijk is voor schade of verlies tijdens het transport en wanneer de risico’s daadwerkelijk verschuiven tussen partijen. Gebruikelijke afspraken via Incoterms bieden een gestandaardiseerd kader, maar partijen kunnen afwijken of specifieke afspraken vastleggen.