regelbereik
Regelbereik is een term uit de regeltechniek die het bereik beschrijft waarbinnen een gereguleerde uitgang kan worden gehouden met een regelaar, onder invloed van beperkingen op de actuators en van verstoringen. Het geeft aan welke gewenste waarden of setpoints haalbaar zijn voor de output, gegeven de grenzen van de apparatuur en de omgevingsomstandigheden. In de praktijk bepaalt het regelbereik mede of een regelkring geschikt is voor een bepaalde taak.
De belangrijkste factoren die het regelbereik bepalen zijn actuatorlimieten (min en max aanstuurtaken), proces- en meetruis,
Berekening en evaluatie van het regelbereik gebeurt vaak via analyse van het gesloten-systeem met actuatorbeperkingen, of
Voorbeeld: bij een temperatuurregeling met een verwarmingskoppel begrensd tussen u_min en u_max, bepaalt regelbereik de temperatuurbereiken
Zie ook: regelbaarheid, bereikbaarheid, actuatorsaturatie, robuuste regeling.