Home

recompressie

Recompressie, letterlijk “recompressie” in het Nederlands, verwijst naar het proces waarbij de omgevingsemptiedruk opnieuw verhoogd wordt nadat een eerder drukverlaging of decompressie heeft plaatsgevonden. In medische en duikgerelateerde contexten wordt recompressie vaak toegepast als behandeling voor decompressieziekte en gerelateerde aandoeningen.

In duikgeneeskunde is recompressie doorgaans een behandeling in een hyperbare kamer. De patiënt wordt onder hoge

Naast medische toepassingen kan recompressie in technische en industriële omgevingen verwijzen naar het herstellen van de

Veiligheid en beperkingen: recompressie dient te worden uitgevoerd in een gecontroleerde faciliteit door getraind personeel. Mogelijke

atmosferische
druk
geplaatst
en
ademt
in
veel
gevallen
zuivere
zuurstof.
Door
de
verhoogde
omgevingdruk
krimpen
gasbellen
in
het
lichaam
en
wordt
de
zuurstoftoevoer
naar
weefsels
hersteld,
wat
symptomen
kan
verminderen
of
voorkomen.
De
behandelprocedures
zijn
protocollair
en
kunnen
bestaan
uit
fasen
van
drukverhoging
tot
meestal
2–3
atmosfeer
absolute
(ATA)
of
hoger,
gevolgd
door
herhaalde
duurbeurten
onder
zuurstof,
afhankelijk
van
de
ernst,
de
tijd
sinds
blootstelling
en
de
individuele
risicofactoren.
Recompressie
is
de
standaardbehandeling
bij
decompressieziekte
en
arteriële
gasembolies.
druk
in
gassystemen
na
een
lek,
onderzeese
operaties
of
temperatuurgerelateerde
volumeveranderingen.
In
dergelijke
contexten
kan
recompressie
onderdeel
zijn
van
veiligheids-
en
drukproeven
of
van
werkzaamheden
onder
gecontroleerde
drukomstandigheden.
risico’s
zijn
barotrauma
aan
oren
of
longen,
zuurstoftoxiteit
en
claustrofobie.
Het
dient
geen
vervanging
te
zijn
voor
tijdige
evacuatie
of
noodmaatregelen
bij
verdenking
op
decompressieziekte
of
gasembolies.