puntgrootte

Puntgrootte, vaak geschreven als font size in het Engels, is de maat waarmee lettergrootte in typografie wordt aangegeven en geregeld. In het Nederlands wordt meestal gesproken over punten (pt) als eenheid. Een punt geeft aan hoe groot de tekst visueel is wanneer deze wordt afgedrukt of weergegeven.

Historisch gezien ontstond de punt als maat in de drukkerij en typografie. De moderne standaardpunt is de PostScript-punt, die precies 1/72 inch bedraagt. Er bestaan oudere en locale systemen, zoals de Didot-punt, maar voor digitale media en internationale drukwerk blijft de PostScript-punt de norm. In CSS en veel ontwerpomgevingen wordt vaak verwezen naar pt, terwijl andere eenheden zoals px, em en rem ook veel gebruikt worden.

Gebruik en toepassing: puntgrootte bepaalt de leesbare grootte van tekst in zowel print als digitaal ontwerp. Voor drukwerk zijn gebruikelijke basisgroottes circa 9–12 pt voor lopende tekst, met grotere maten voor koppen (bijv. 14–24 pt). Voor schermweergave geldt vanwege schermresolutie en leesafstand vaak de voorkeur aan relatieve eenheden (zoals rem of em) of pixels, omdat pt-instellingen per apparaat kunnen variëren.

Omzettingen en praktische uitwerking: 1 pt is gelijk aan 1/72 inch (ongeveer 0,3528 mm). 12 pt vormen één pica. Aangezien 1 inch 2,54 cm is, kan men natekenen dat 1 cm ongeveer 28,35 pt is. In webontwerp wordt fontgrootte in pt zelden gebruikt voor standaardtekst; in plaats daarvan wordt vaak de schaal van de gebruiker of relative units toegepast om de leesbaarheid te waarborgen.

Samengevat is puntgrootte een fundamenteel en historisch verankerde maat voor lettergroottes, met een duidelijke standaardisering naar 1/72 inch, die wereldwijd in druk en veel digitale toepassingen wordt toegepast.