plantenstengels

Plantenstengels zijn de delen van een plant die wortels en bladeren met elkaar verbinden. Ze brengen water en mineralen vanuit de wortels naar de bladeren en transporteren suikers van de bladeren terug naar andere delen van de plant. Daarnaast bieden stengels ondersteuning en huisvesting voor scheuten en knoppen. In veel stengels speelt fotosynthese ook een rol, vooral bij groene stengels van kruidachtige planten.

Anatomie en groei kenmerken: in veel vaatplanten bestaan stengels uit epidermis (de buitenste cellaag), cortex en een withinste vasculair systeem met xyleem en phloem. Bij dicotyle stengels vormen de vaatbundels vaak een ring, terwijl bij monocotylen de vaatbundels verspreid liggen. Het apicale meristeem aan de top van de stengel zorgt voor lengtegroei, en bij bepaalde planten kunnen laterale knoppen uitgroeien tot zijtakken. Bij houtachtige planten kan cambium secundaire groei veroorzaken, waardoor de stengel in lengte en in dikte toeneemt (houtvorming).

Typen en modificaties: stengels variëren van herbacee (groene, zacht) stengels tot houtachtige stengels. Daarnaast bestaan er gespecialiseerde vormen zoals stolonen (bovengronds horizontale stengels die nieuw planten kunnen vormen), rhizomen (ondergronds horizontale stengels), en knollen of tubers (ondergrondse opslagstengels). Zonale en bladachtige modificaties komen voor bij specifieke plantgroepen en dragen bij aan opslag, vermeerdering of overleving in verschillende omgevingen.

Samenvattend vormen plantenstengels het belangrijkste transport- en steunstelsel van planten, met diverse morfologische vormen en aanpassingen die leven in uiteenlopende habitats mogelijk maken.