planningscontexten
Planningscontexten verwijzen naar de omstandigheden waarin planning plaatsvindt. Ze bestaan uit zowel externe als interne factoren, zoals doelstellingen, randvoorwaarden (budget, capaciteit, regelgeving), beschikbare data, besluitvormingsrechten en de organisatorische omgeving. Het begrip benadrukt dat de inhoud en methode van planning afhankelijk zijn van deze context en dat plannen niet goed uitvoerbaar zijn als er geen afstemming plaatsvindt.
Belangrijke dimensies zijn de tijdshorizon (korte, middellange, lange termijn), de scope (strategisch, tactisch, operationeel) en het
Voorbeelden: in de maakindustrie bepalen vraagverwachting, capaciteit en levertijden de planningscontext; in stedelijke planning spelen beleid,
Het begrijpen van de context vergroot de toepasbaarheid en haalbaarheid van plannen, verbetert risicobeheer en communicatie
Methoden om planningscontexten te managen zijn onder meer contextuele analyse, stakeholderanalyse, scenarioplanning en gevoeligheidsanalyse, evenals het