pijpverbindingen

Pijpverbindingen zijn de verbindingen die twee pijpsegmenten of buisvormige onderdelen in een leidingsysteem met elkaar verbinden, zodat vloeistoffen of gassen veilig kunnen worden getransporteerd. Ze moeten lekvrij en drukvast blijven bij de toegepaste druk en temperatuur, en kunnen demontabel of permanent zijn.

Veelvoorkomende verbindingstechnieken zijn onder te verdelen in mechanische verbindingen en verbindingen die gebruikmaken van vorming of metaal. Mechanische verbindingen omvatten schroefdraadverbindingen (met fittingen en afdichtingen zoals teflontape of pipe dope), klem- en klemfittingen en flensverbindingen die met bouten en pakkingen vastgezet worden. Flensverbindingen zijn doorgaans geschikt voor hogere drukken en temperaturen.

Voor metalen buismaterialen worden vaak lassen, solderen of brazen toegepast. Lassen is gebruikelijk bij staal en roestvrij staal en levert permanente verbindingen. Solderen (soldeerverbindingen) wordt bij koperen buizen toegepast bij lagere temperaturen; brazen gebruikt een andere legering voor hogere temperaturen.

Kunststof buizen zoals PVC/CPVC, PE en PP worden vaak verbonden met solventcement (bij PVC/CPVC), warmtefusie (voor PE/PP) of met mechanische persfittingen en klemverbindingen. Crimp- en persverbindingen zijn populair bij PEX- en koperen systemen: persfittingen worden samengedrukt met een speciale tang en leveren lekvrije verbindingen.

Belangrijke overwegingen bij selectie zijn de druk- en temperatuureisen, de chemicaliteit van het medium, de compatibiliteit tussen materialen en de geldende normen. Installatie vindt doorgaans plaats volgens nationale en Europese normen (zoals EN/NEN), met latere lekdichtheidstesten en inspecties.