Home

pHtitratie

pHtitratie is een titratietechniek waarbij de pH van een oplossing wordt gevolgd terwijl een standaardoplossing (titrant) geleidelijk aan een onbekende oplossing (analyt) wordt toegevoegd. Het doel is om informatie te verkrijgen over de concentratie van de aanwezige zuur- of basebestanddelen, of om de zuurtegraad en buffercapaciteit van een oplossing te bestuderen.

Bij pHtitratie wordt de pH gemeten met een pH-meter of, minder nauwkeurig, met indicatoren die van kleur

Het equivalentiepunt is het punt waarop de hoeveelheid toegevoegde titrant chemisch equivalant is aan de hoeveelheid

Toepassingen van pHtitratie omvatten het bepalen van de concentratie van een onbekende oplossing, kwaliteitscontrole en onderwijs.

veranderen
bij
bepaalde
pH-waarden.
Tijdens
de
titratie
wordt
de
pH
als
functie
van
het
toegevoegde
volume
titrant
weergegeven,
wat
resulteert
in
een
titratiecurve.
Belangrijke
kenmerken
van
de
curve
zijn
de
buigpunten
bij
de
bufferregio
en
de
scherpe
stijging
of
daling
nabij
het
equivalentiepunt,
waar
de
geleverde
hoeveelheid
titrant
exact
reageert
met
de
analyte
volgens
de
reactievergelijking.
analyte.
De
pH
bij
dit
punt
hangt
af
van
de
sterkte
van
de
zuren
en/of
basen
in
de
reactie:
bij
sterk
zuur–sterk
base
gaat
de
pH
dicht
bij
7
liggen,
bij
zwak
zuur–sterk
base
ligt
de
pH
boven
7
en
bij
sterk
zuur–zwak
base
onder
de
7.
In
buffergebieden
kan
de
Henderson-Hasselbalch-achtige
benadering
worden
gebruikt
om
de
pH
te
berekenen.
Potentiometrische
titraties
met
een
pH-meter
bieden
hogere
nauwkeurigheid
dan
indicatorgebaseerde
methoden,
maar
vereisen
correcte
kalibratie
en
onderhoud
van
de
meetopstelling.
Beperkingen
zijn
onder
meer
interfererende
ionen
en
keuze
van
indicator
bij
visuele
eindpunten.