opstaphoogte

Opstaphoogte is in de bouw de verticale afstand tussen twee opeenvolgende treden van een trap. Het is een van de belangrijkste parameters bij het ontwerpen en beoordelen van trappen en heeft invloed op comfort en veiligheid. De opstaphoogte wordt gemeten als de verticale afstand van de bovenzijde van de ene trede tot de bovenzijde van de volgende trede (meestal gemeten bij het neusje van de trede). In een rechte trap moet de hoogte over alle treden gelijk zijn; grote variatie kan leiden tot ongerustheid en misstappen.

Typische waarden variëren afhankelijk van gebruik en regelgeving. In woningen ligt de opstaphoogte meestal tussen circa 17 en 19 centimeter, waarbij 18 centimeter een veelvoorkomende en comfortabele maat is. Voor gebouwen met strengere toegankelijkheidsnormen kan een lagere hoogte rond de 16–17 centimeter gevraagd worden, terwijl oudere of ruimere trappen soms dichter bij 20 centimeter uitkomen. De keuze voor opstaphoogte hangt samen met de diepte van de trede (oploopvlak) en bepaalt samen met diepte en traphoek het algehele loopgedrag.

Ontwerp en uitvoering: naast hoogte spelen de verhouding tot de loopvlakdiepte en de gebruikte materialen een rol. Een goede balans tussen opstaphoogte en loopvlakdiepte draagt bij aan stabiel en comfortabel klimmen en dalen. Bij renovatie is het essentieel om consistentie te bewaren; afwijkingen tussen treden moeten worden gecorrigeerd om struikelen te voorkomen. Opstaphoogte is daarmee een cruciale factor in trapveiligheid en ergonomie.