ongerustheid

Ongerustheid is een emotionele toestand die wordt gekenmerkt door zorg, onzekerheid en een gebrek aan geruststelling. Het beschrijft meestal een milde tot matige bezorgdheid over een situatie of toekomstig oordeel, waarbij men nog geen ernstige angst ervaart maar wel ongemak of spanning voelt. Ongerustheid kan zowel persoonlijk als collectief voorkomen, bijvoorbeeld bij gezondheidsrisico’s, economische ontwikkelingen of politiek nieuws.

In taalgebruik wordt ongerustheid vaak naast bezorgdheid en onrust gebruikt. Voorbeelden zijn: “Ik voel me ongerust over het rapport” of “Er heerst ongerustheid onder ouders.” Het is doorgaans tijdelijk en situatief, maar kan langer aanhouden als de oorzaken onduidelijk blijven of de situatie zorgwekkend genoeg blijft. In media- en beleidscontexten biedt het begrip een manier om publieke perceptie en sociale spanning te beschrijven.

Etymologie en relatie tot verwante termen: het woord is afgeleid van on- (niet) en gerust (op zijn gemak zijn), letterlijk ‘niet gerust zijn’. Synoniemen zijn bezorgdheid en zorg; verwant is onrust, maar dat woord drukt vaak meer actieve spanning of beweging uit. Ongerustheid is geen klinische diagnose; als de bezorgdheid frequent, langdurig en beperkend wordt, kan dit in een medische context worden besproken als mogelijk angstgerelateerde problematiek.