onbekwaam
Onbekwaam is een term uit het Nederlands die verwijst naar het ontbreken van handelingsbekwaamheid of besluitvaardigheid. Het wordt gebruikt in juridische en medische contexten om aan te geven dat iemand niet zelfstandig rechtsgeldige handelingen kan verrichten of besluiten kan nemen. Het tegenovergestelde is bekwaam.
Etymologie: Het woord bestaat uit on- (niet) en bekwaam (in staat om te handelen). Bekwaam betekent vaardig
In de Nederlandse wetgeving verwijst handelingsonbekwaamheid naar het onvermogen om zelfstandig rechtsgeldige handelingen te verrichten. Minderjarigen
Medisch gezien spreekt men meestal van wilsbekwaamheid bij toestemming voor behandeling. Een patiënt die wilsbekwaam is,
De term is gevoelig en kan stigmatiseren. Hedendaagse praktijk probeert autonomie en waardigheid van personen te
Zie ook curatele, bewind, handelingsbekwaamheid, wilsbekwaamheid.