onbebouwd

Onbebouwd is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar land of terrein waar geen permanente bebouwing aanwezig is. Het kan betrekking hebben op agrarisch, bos- of natuurterreinen, open grasland of simpelweg kaal terrein zonder gebouwen. Het begrip komt veel voor in vastgoeddocumentatie, kaarten en discussies over ruimtelijke ordening.

In de context van planning en vastgoed wordt een onbebouwd perceel vaak gebruikt om de huidige status van het terrein aan te duiden en om aan te geven wat mogelijk is onder het geldende bestemmingsplan. Die mogelijkheden worden later bepaald door regelgeving en vergunningen, zoals een omgevingsvergunning, milieu- of natuurvergunningen en eventuele planontwikkelingen. Een onbebouwd terrein kan daardoor tijdelijk vacant blijven of juist worden bestemd voor toekomstige bouw, groenvoorzieningen of natuurbehoud.

Een onbebouwd terrein kan bouwrijp zijn of nog niet bouwrijp. Bouwrijp betekent doorgaans dat voorzieningen zoals wegen, nutsvoorzieningen en aansluitingen aanwezig zijn en dat bouwen snel kan starten, terwijl niet bouwrijp onbebouwd terrein nog voorbereidende stappen vereist. Het begrip is daarmee een beschrijvende aanduiding die situatie en potentieel van een stuk land samenvat, onafhankelijk van de uiteindelijke bestemmingsplannen of ontwikkelingen.