onaantrekkelijke

Onaantrekkelijke is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat “niet aantrekkelijk” betekent. Het is afgeleid van aantrekkelijk, met het voorvoegsel on- als ontkenning en het achtervoegsel -elijk. De term wordt gebruikt om zaken te beschrijven die weinig tot geen aantrekkingskracht hebben, zoals uiterlijke kenmerken, ontwerpen, situaties of ideeën.

In gebruik is onaantrekkelijke meestal een attributief bijvoeglijk naamwoord dat vóór een zelfstandig naamwoord staat. Het kan bijvoorbeeld voorkomen in de vorm de onaantrekkelijke foto’s of een onaantrekkelijke aanbieding. In predicatieve positie, na een koppelwerkwoord zoals zijn, blijft de stam onaantrekkelijk: Het schilderij is onaantrekkelijk. De vorm wordt met -e gebruikt wanneer het bijvoeglijk wordt voorgedragen voor een bepaald of meervoudig noun, maar kan variëren afhankelijk van zegsvorm en context.

Verbuigingen en grenen vormen zijn onder meer de vergelijkingsvormen: onaantrekkelijker (meer onaantrekkelijk) en onaantrekkelijkste (meest onaantrekkelijk). Deze vormen worden gebruikt wanneer men de mate van aantrekkelijkheid vergelijkt. In vergelijking met het tegenovergestelde woord aantrekkelijk ligt de nadruk op de afwezigheid van aantrekkingskracht en kan de term een neutrale tot afkeurend oplopende toon hebben, afhankelijk van de context.

Zie ook: aantrekkelijk. Theoretisch kan ook het verwante begrip onaantrekkelijkheid worden besproken, maar onaantrekkelijke zelf is vooral een descriptieve beoordeling van uiterlijk of indruk.