namenresolutie

Naamresolutie is het proces waarbij een computer een domeinnaam omzet naar een IP-adres, zodat netwerken de juiste host kunnen bereiken. Dit maakt menselijke namen zoals voorbeeld.nl bruikbaar voor communicatie tussen apparaten.

Een naamresolutie verloopt doorgaans via een lokale resolver en het Domain Name System (DNS). Een verzoek begint bij de lokale resolver, die recursion kan uitvoeren. De resolver vraagt op naar root-servers, die verwijzen naar de Top-Level Domain (TLD) servers (bijv. .nl, .com). Die TLD-servers verwijzen vervolgens naar de autoritatieve servers voor het specifieke domein. Die autoritatieve server levert het IP-adres terug, waarna de resolver dit resultaat aan de cliënt geeft en het antwoord in de cache opslaat met een geldige TTL (time-to-live). Systemen kunnen zowel IPv4-adressen (A-records) als IPv6-adressen (AAAA-records) opvragen. Ook kan reverse name resolution plaatsvinden via PTR-records in het omgekeerde DNS-naamruimte.

Belangrijke componenten zijn de root-zone, de TLD-servers, de autoritatieve DNS-servers van domeinen, en resolvers die caching toepassen. Naast standaard resolververzoeken bestaan er opties zoals hosts-bestanden op eindpunten en lokale caching op routers.

Beveiliging en privacy spelen een rol: DNSSEC voegt authenticatie toe aan DNS-gegevens, terwijl oplossingen als DNS-over-HTTPS (DoH) en DNS-over-TLS (DoT) de inspectie van DNS-verkeer beperken. Nog altijd kunnen niet-ondertekende zones en misconfiguraties tot beveiligingsrisico’s leiden. Naamresolutie is daarmee een fundamenteel maar complex onderdeel van moderne netwerken, met implicaties voor snelheid, privacy en veiligheid.