mondinfecties

Mondinfecties zijn infecties van de mondholte en omliggende structuren, veroorzaakt door bacteriën, virussen, schimmels of parasieten. Ze kunnen het mondslijmvlies, de tong, lippen, tanden, tandvlees, speekselklieren of de kaak aantasten. Veelvoorkomende typen zijn onder andere candida-infecties (spruw) op tong en mondslijmvlies; angulaire cheilitis (scheurhoeken) door Candida of bacteriën; aphthous stomatitis (aftjes); herpes simplex-virusinfecties (koortslip of herpetische stomatitis); pericoronitis rondom een gedeeltelijk doorbrekende verstandskies; odontogene abcessen en necrotiserende ulceratieve gingivitis.

Oorzaken en risicofactoren zijn onder meer onvoldoende mondhygiëne, diabetes, verlaagd afweersysteem, antibioticagebruik dat schimmels laat groeien, slecht passende prothesen, roken en trauma aan het mondweefsel.

Symptomen variëren per type maar kunnen pijn, zweren of blaren, zwelling, roodheid, pus, slechte adem, moeite met slikken of eten en koorts omvatten bij ernstigere infecties.

Diagnostiek gebeurt meestal op basis van klinisch onderzoek; soms worden microbiologisch onderzoek, beeldvorming of een biopt toegepast om de oorzaak vast te stellen.

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak: antifungale middelen bij candida-infecties (bijv. nystatine, fluconazol), antivirale middelen bij herpes (bijv. aciclovir), antibiotica bij bacteriële odontogene infecties, pijnstilling en mondhygiëne. Bij ernstige of uitbreidende infecties kan drainage of geassisteerde tandheelkundige behandeling nodig zijn.

Preventie bestaat uit goede mondhygiëne, regelmatige tandartsbezoeken, bestrijden van onderliggende aandoeningen, vermijden van irritaties en correct gebruik van prothesen. Raadpleeg een huisarts of tandarts bij aanhoudende zweren (langer dan twee weken), ernstige pijn, zwelling of koorts. Prognose is doorgaans goed met tijdige behandeling; sommige aandoeningen kennen recidief.