mondafdrukken

Mondafdrukken zijn negatieve afdrukken van de mondholte die worden vervaardigd met afdrukmateriaal om tanden, tandvlees en omliggende weefsels nauwkeurig vast te leggen. Ze vormen de basis voor de vervaardiging van restauraties, protheses en orthodontische apparatuur en worden gebruikt in verschillende tandheelkundige disciplines, waaronder restauratieve tandheelkunde, implantologie en orthodontie.

De verwerking omvat verschillende stappen. Eerst wordt een geschikte beugel of afdruktray gekozen en gevuld met afdrukmateriaal. Het materiaal wordt in de mond geplaatst en de patiënt bijt of houdt de positie vast terwijl het materiaal uithardt. Daarna wordt de afdruk uit de mond verwijderd en gecontroleerd op ontbrekende delen of verplaatsingen. Voor traditionele afdrukken wordt het afdrukmateriaal met muntstukken of gips omgezet in een positieve model (studie- of werkmodel). Digitaal worden afdrukken gemaakt met intraorale scanners en opgeslagen als digitale bestanden (bijv. STL).

Materialen voor analoge afdrukken variëren. Alginaat (irreversibel hydrocolloid) is goedkoop en veelgebruikt voor voorlopige afdrukken, maar is minder stabiel. Elastomeren zoals polyvinylsiloxaan (PVS) en polyether bieden hogere nauwkeurigheid en stabiliteit voor eindafdrukken. Digitale afdrukken met intraorale scanners vervangen soms conventionele afdrukken en worden direct in CAD/CAM-workflows geïntegreerd.

Toepassingen omvatten onder meer de fabricage van kroon- en brugrestauraties, volledige en gedeeltelijke prothesen, implantaat-restauraties, orthodontische apparaturen en chirurgische gidsen. Zorgvuldige bevochtiging van omstandigheden, hygiëne en correcte materiaalkeuze zijn essentieel om de nauwkeurigheid en veiligheid te waarborgen.

---