mobiliteitsonderzoek

Mobiliteitsonderzoek is een interdisciplinair vakgebied dat verplaatsingen van mensen en goederen bestudeert, evenals de systemen die vervoer mogelijk maken. Het omvat reisgedrag, vraag en aanbod in vervoersnetwerken, bereikbaarheid, duurzaamheid en beleidsimpact. Typische vakgebieden zijn reisgedraganalyse, transportplanning, verkeerskunde, stedelijke mobiliteit en MaaS-gerelateerde vraagstukken.

Methoden en data: Mobiliteitsonderzoek combineert empirische gegevens met modellering. Veelgebruikte bronnen zijn nationale en regionale reis- of huishoudelijke enquêtes, verkeerstellingen en anonieme data uit mobiele telefoons en navigatiesystemen. Analytische hulpmiddelen zijn econometrische en discrete-keuzesmodellen, activiteit-gebaseerde modellen, reisplannings- en microsimulatiemodellen, en geografische informatiesystemen (GIS).

Toepassingen: De resultaten ondersteunen beleid en planning, zoals infrastructuurbeslissingen, congestiebeheer, openbaar vervoerplanning, bevordering van actief vervoer en geïntegreerde mobiliteitsdiensten. Daarnaast worden milieu- en gezondheidseffecten beoordeeld en wordt de sociale rechtvaardigheid van mobiliteit meegenomen bij maatregelen.

Theoretische en maatschappelijke context: Mobiliteitsonderzoek is een samenwerkingsgebied van geografie, economie, sociologie, engineering en datawetenschap. Beleidsmakers, planners, vervoerders en burgers zijn belangrijke stakeholders. Ethische overwegingen, met name privacy en databeveiliging bij het gebruik van locatie- en gebruikersdata, staan centraal.

Uitdagingen en trends: Belangrijke thema’s zijn privacybescherming, data-informatie en interoperabiliteit tussen databronnen, onzekerheid in modellen en scenario’s, en de verdeling van mobiliteitskansen op basis van inkomen en locatie. Actuele trends zijn verschuivingen in modale verhoudingen na pandemieën, verstedelijking, automatisering en de opkomst van gedeelde en flexibele mobiliteit.

---