miliebabelastendheid

Milieubelastendheid is de mate waarin een product, proces of activiteit een milieubelasting veroorzaakt gedurende zijn volledige levenscyclus. Het begrip wordt gebruikt om de milieu-impact te kwantificeren en met elkaar te vergelijken, bijvoorbeeld bij productontwerp, inkoopbeslissingen en beleidsvorming. Het gaat om zowel directe als indirecte lasten die voortvloeien uit energie- en materiaansgebruik, transport, productie, consumptie en afvalverwerking.

De evaluatie vindt meestal plaats met een Life Cycle Assessment (LCA), waarbij systeemgrenzen (bijv. cradle-to-grave of cradle-to-gate) en een functionele eenheid worden vastgesteld. De Life Cycle Impact Assessment (LCIA) vertaalt inputs en outputs naar impactcategorieën zoals broeikasgassing (Global Warming Potential), acidificatie, eutrofiëring, ozonlaagafbraak, toxiciteit voor mens en milieu, en watervoetafdruk. Resultaten worden vaak gerapporteerd in indicatoren en kunnen ook worden uitgedrukt als milieu-footprints, zoals koolstof-, water- of materiaal-footprints.

Toepassingen en beperkingen: milieubelastendheid helpt bij het vergelijken van alternatieven en bij het verbeteren van producten en processen, onder andere via milieuproductverklaringen (EPD's) en duurzaamheidsrapportages. Belangrijke beperkingen zijn onzekerheden in data, de keuze van methoden en toewijzingsregels bij multidimensionale processen, evenals regionale variaties in data en regelgeving. Het instrument vat niet alle aspecten van milieuzorg of sociale impact samen, en interpretatie vereist transparante aannames en duidelijke grenzen.