mesotheelbekleding

Mesotheelbekleding is de dunne, éénlagige laag mesotheel die de seröse holten en oppervlakken in het lichaam bekleedt. Deze bekleding vormt de pleura rondom de longen, de peritoneum in de buikholte en de pericardium rond het hart, en bedekt ook de viscerale oppervlakken van veel organen.

Functie en structuur: Het mesotheel produceert en resulteert in seröse vloeistof, waardoor wrijving tussen aangrenzende strukturen afneemt tijdens beweging en ademhaling. Daarnaast fungeert het als barrière en speelt het een rol in lokale immuun- en ontstekingsreacties. Het mesotheel bestaat uit een enkelvoudige laag platte cellen die op een basaal membraan rust en verbonden ligt met submesotheelbindweefsel. Er is onderscheid tussen parietale mesotheel (bekleedt de wanden van de lichaamsholten) en viscerale mesotheel (bedekt organen).

Locaties en ontwikkeling: Mesotheelbekleding vindt plaats in de drie hoofdseröse membranen: pleura (om de longen), peritoneum (in de buikholte) en pericardium (om het hart). Ontwikkelingsmatig ontstaat mesotheel uit het mesoderm tijdens de embryonale ontwikkeling.

Klinisch belang: Veranderingen in de mesotheelbekleding kunnen leiden tot aandoeningen zoals pleurale of peritoneale effusies bij ontstekingen of andere ziekten. Blootstelling aan asbest is geassocieerd met mesothelioma, een maligne tumor die uit mesotheelcellen kan ontstaan. Diagnostiek omvat beeldvormende studies en weefsel- of vloeistofanalyse; behandelingen variëren en kunnen chirurgie, chemotherapie, bestraling of immunotherapie omvatten. In veel aandoeningen speelt de mesotheelbekleding een centrale rol in begrip en aanpak.