melkkwaliteitsprofiel

Melkkwaliteitsprofiel is een samenvattend beeld van de kwaliteit van melk zoals die in de zuivelketen wordt gemeten en bewaakt. Het profiel bundelt een reeks meetbare indicatoren die door melkfabrieken, coöperaties en controle-instanties worden gebruikt om melk te accepteren, te sorteren, te controleren en te prijzen. Het doel is om een consistente en transparante beoordeling van melkkwaliteit te bieden, zodat producenten en verwerkers tijdig kunnen reageren op kwaliteitsproblemen.

De belangrijkste componenten van het melkkwaliteitsprofiel zijn onder meer de samenstelling van de melk (vetgehalte, eiwitgehalte, lactose en andere bouwstenen), en de hygiënische en microbiologische kwaliteit. Dit omvat vaak het somatische celgetal (SCC), de totale bacteriële telling (TBC) en andere microbiële indicatoren, evenals controles op residuen zoals antibiotica of andere ongewenste stoffen. Daarnaast kan het profiel ook praktische aspecten bevatten zoals de bestanddelen van de melk en de ontvangsttemperatuur, die samen de hygiëne en houdbaarheid beïnvloeden.

De meting van het melkkwaliteitsprofiel vindt doorgaans plaats via monsters uit de melk op de boerderij of bij de zuivelaar, verzameld in bulkstalen en geanalyseerd in laboratoria of met gevalideerde in-huistesten. De analyses worden uitgevoerd volgens gestandaardiseerde methoden en vaak door onafhankelijke certificeringsorganen om betrouwbaarheid te waarborgen.

Historisch en operationeel gezien fungeert het melkkwaliteitsprofiel als basis voor kwaliteitscontrole en afrekening. Melkbedrijven kunnen premies of kortingen toekennen op basis van het profiel, contractuele afspraken bepalen leveringsvoorwaarden en verbetertrajecten sturen. Het profiel weerspiegelt daarmee de verschillende normen en verwachtingen binnen de Europese en nationale zuivelsector, waarin regelgeving, productnormen en private kwaliteitsprogramma’s samenkomen.