meetbandbreedte
Meetbandbreedte is de frequentie-inhoudingsbereik waarbinnen een meetsysteem, sensor of apparaat een signaal accuraat kan volgen. Het wordt doorgaans gedefinieerd als het maximale frequentiegebied waarin de respons van het systeem voldoet aan een vooraf bepaalde nauwkeurigheid, vaak uitgedrukt als het -3 dB-punt ten opzichte van de lage-frequentie gain of volgens een andere afgesproken grens. Voor meetinstrumenten geeft de bandbreedte aan tot welke frequentie met betrouwbare metingen gewerkt kan worden.
De meetbandbreedte wordt bepaald door de gehele meetketen: sensor, signaalconditioning (versterkers, filters, impedantieaanpassing) en analoog-naar-digitaal omzetting.
Relatie met sampling: de samplingrate moet ten minste twee keer de meetbandbreedte zijn (Nyquist). Een grotere
Toepassingen: oscilloscoopbandbreedte bepaalt hoe snel spanningswisselingen gevolgd kunnen worden; fotodetectoren en spectroscopie-apparatuur hebben specifieke meetbandbreedtes; trillings-
Samenvattend beschrijft meetbandbreedte hoe snel en nauwkeurig een meetsysteem signalen kan registreren, met directe implicaties voor