luchtinname

Luchtinname is het proces waarbij lucht wordt aangevoerd in een levend organisme of in een technisch systeem. In biologie verwijst het naar de ademhaling van dieren en mensen, maar ook naar de invoer van lucht in machines zoals motoren en verbrandingssystemen.

In het menselijk lichaam verloopt luchtinname via de neus en mond, passeert de keelholte, larynx en trachea en verdeelt zich over de bronchiale bomen naar de longen. Het diafragma en de tussenribspieren trekken samen, waardoor de borstholte groter wordt en lucht de longen in kan stromen.

In de neusholte wordt lucht verwarmd, bevochtigd en gefilterd door slijmvlies en neusharen. De alveolaire gaswisseling vindt plaats in de longblaasjes, waar zuurstof het bloed binnenstroomt en kooldioxide wordt uitgeademd.

Ademhaling kent kenmerken zoals het ademhalingsvolume (tidal volume) en de ademfrequentie; het ademminuutvolume is het product daarvan en geeft de hoeveelheid lucht aan die per minuut wordt geïnhaleerd.

Technisch gezien wordt luchtinname ook gebruikt in motoren en systemen die lucht voor verbranding nodig hebben. Luchtinlaatsystemen bevatten vaak een luchtfilter, een inlaatspruitstuk, sensoren zoals de mass air flow-sensor, en een throttle- of kleppensysteem.

Bij turbo- of superlader kan de luchtdruk toenemen, terwijl intercoolers de temperatuur van de aangevoerde lucht verlagen voor betere verbranding. Het kiezen van de juiste luchtinname is cruciaal voor prestaties, efficiëntie en emissies en kan afhankelijk zijn van omgevingsfactoren zoals hoogte en temperatuur.