locatierestricties

Locatierestricties verwijzen naar beperkingen op de toegang tot goederen, diensten of informatie op basis van de geografische locatie van een gebruiker. Ze komen voor in zowel fysieke markten als digitale omgevingen, en worden vaak toegepast om aan lokale wetten te voldoen, licentierechten te respecteren of bedrijfsstrategieën te volgen.

In digitale context worden locatierestricties meestal gerealiseerd via geolocatie-technologieën zoals IP-geolocatie, GPS of account- en betalingsgegevens. Providers kunnen een gebruiker blokkeren, content verschuiven naar een andere regio of prijsstelling differentiëren op basis van land of regio.

Toepassingen van locatierestricties zijn onder meer streamingdiensten met regionale catalogi, e-commerce met land-specifieke verzending en prijzen, software en games die per regio gelicenseerd zijn, en advertenties die regio-georiënteerd getoond worden.

Juridische en maatschappelijke aspecten spelen een belangrijke rol bij locatierestricties. Ze worden vaak gerechtvaardigd door auteursrecht, handels- en sanctieregels en bedrijfsmodellen, maar roepen zorgen op over toegang tot informatie en digitale ongelijkheid. Privacy- en antidiscriminatiekwesties kunnen ontstaan wanneer locatiedata wordt verzameld en gebruikt voor besluitvorming.

Circumventie en beleid: sommige gebruikers proberen geoblocking te omzeilen met VPN’s of proxies, terwijl aanbieders dit proberen te detecteren en tegen te houden met geavanceerde location checks.

Zie ook geoblocking en digitale rechtenbeheer (DRM) voor verwante concepten.