leachmiddelen

Leachmiddelen zijn chemische reagentia die worden gebruikt om stoffen uit een vaste stof op te lossen in een leachingsproces. Ze spelen een sleutelrol in hydrometallurgie, ikmijnbouw en milieutoepassingen, waar ze metalen of andere oplosbare componenten toegankelijk maken uit ertsen, verontreinigde bodems of resten van verwerking.

Veelvoorkomende typen leachmiddelen zijn onder meer: anorganische zuren zoals zwavelzuur en zoutzuur, die metalen in oplosbare vormen brengen; organische zuren zoals citroenzuur of azijnzuur, die milder reageren; en complexvormende middelen zoals cyanide, thiosulfaat en chloride, die metalen in stabiele, oplosbare complexen brengen. Ook alkalische systemen en andere reagentia worden toegepast afhankelijk van het doel en de aard van de mineraal.

Toepassingen variëren van kopermijnbouw tot goud- en zilverwinning, milieubewuste sanering en recycling. Voorbeelden zijn goudwinning via cyanide-dragende processen, koperen oreleaching met zwavelzuur in heapleaching, en alternatieve, cyanide-vrije methoden op basis van thiosulfaat of chloride voor specifieke mineralogische profielen.

Procescondities zijn cruciaal voor de efficiëntie: factoren zoals mineraalstructuur, pH, redoxpotentiaal, temperatuur, partikeldelingsgrootte en de concentratie en zuiverheid van het leachmiddel bepalen de snelheid en selectiviteit van het oplossen. Daarnaast spelen waterbalans en oplosmiddelverbruik een grote rol in de bedrijfskosten.

Milieu- en veiligheidsaspecten zijn belangrijk: sommige leachmiddelen, met name cyanide, zijn extreem giftig en vereisen strikte veiligheidsmaatregelen en waterbehandeling. Lijfsamenstellingen en spent leachoplossingen moeten worden behandeld en verwijderd om milieueffecten te voorkomen. Terugwinning van media vindt vaak plaats via precipitatie, ionenwisseling, solventextractie of elektro-winning.

Zie ook: Leaching, Hydrometallurgie, Cyanideproces.