landbouwgrondstoffen

Landbouwgrondstoffen zijn grondstoffen die uit de landbouw voortkomen en dienen als input voor voortdurende productie in voeding, diervoeding, energie en industriële toepassingen. Ze kunnen plantaardig zijn, zoals granen, maïs, rijst, suikerbieten, aardappelen en oliehoudende zaden (koolzaad, soja, zonnebloem), evenals reststromen en bijproducten uit planten. Ook dierlijke producten en bijproducten vallen onder deze term, afhankelijk van de context, en kunnen dienen als grondstoffen voor uiteenlopende doeleinden.

Toepassingsgebieden van landbouwgrondstoffen zijn breed. Voorbeelden zijn voedsel en diervoeding, maar ook niet-voedingstoepassingen zoals bio-energie (brandstoffen als bioethanol en biodiesel, biogas), chemische bouwstenen en biobased materialen (kunststoffen, bindmiddelen). Daarnaast spelen landbouwafval en reststromen een rol bij de productie van nieuwe producten via cascades en waardeketens.

Duurzaamheid en beleid staan centraal in het beheer van landbouwgrondstoffen. Belangrijke aandachtspunten zijn landgebruik, waterverbruik, biodiversiteit en klimaatimpact. Certificering, traceerbaarheid en verantwoorde teeltpraktijken dragen bij aan duurzaamheid. Op Europees niveau spelen het gemeenschappelijk landbouwbeleid (CAP) en strategieën zoals Farm to Fork, de Biodiversiteitsstrategie en de bio-economie een rol in de inzet op duurzame productie en circulaire verdere verwerking van agrarische grondstoffen.

Marktdynamiek en innovatie kenmerken de sector. Prijsvolatiliteit en afhankelijkheid van klimaat en seizoenen beïnvloeden de beschikbaarheid. Tegelijkertijd stimuleren technologische ontwikkelingen, zoals efficiëntere verwerking, enzymatische conversie en de valorisatie van reststromen, verdere opwaardering en diversificatie van toepassingen van landbouwgrondstoffen.