valorisatie

Valorisatie is het proces waarbij onderzoeksresultaten en kennis worden omgezet in maatschappelijke en economische waarde. Het omvat het vergroten van de maatschappelijke impact van onderzoek door kennisdeling, toepassing en exploitatie.

De valorisatie kent verschillende sporen: economische valorisatie, maatschappelijke valorisatie en communicatie/disseminatie. Economische valorisatie gaat over patenten, licenties, spin-offs en contractonderzoek. Maatschappelijke valorisatie richt zich op beleid, publieke dienstverlening, onderwijs en de toepassing van kennis in maatschappelijke vraagstukken. Communicatie en disseminatie bevorderen kennisoverdracht naar stakeholders en publiek via demonstraties, open data en samenwerkingsprojecten.

Actoren en instrumenten: universiteiten en onderzoeksinstellingen, valorisatiecentra en technology transfer offices (TTO’s), bedrijven, overheden en maatschappelijke organisaties. Instrumenten omvatten intellectueel eigendom (patenten, auteursrechten), licenties, spin-offs, contractonderzoek, consultancy en publiek-private samenwerking.

Proces en werkwijze: organisaties werken vaak met een valorisatieplan of -strategie waarin gewenste impact, doelgroep en tijdslijnen worden vastgelegd. Impact wordt gemeten aan economische opbrengsten, maatschappelijke effecten en bereik van kennisoverdracht. Monitoring en evaluatie zijn gebruikelijk.

Relatie met beleid en kritiek: valorisatie is verankerd in nationaal en Europees innovatief beleid en stimuleert samenwerking tussen kennisinstellingen en praktijk. Tegelijkertijd bestaat er aandacht voor spanning tussen publiceren en exploiteren, en voor de haalbaarheid en meetbaarheid van impact.

Samengevat richt valorisatie zich op het maximaliseren van de maatschappelijke en economische waarde van wetenschappelijk onderzoek.