kortetermijnbestedingen

Kortetermijnbestedingen zijn financiële activa die bedoeld zijn om op korte termijn te worden gerealiseerd, meestal binnen een jaar. Ze vormen een vorm van liquide middelen die overtollig geld rendement kan opleveren terwijl de middelen beschikbaar blijven voor operationele behoeften. In de jaarrekening staan ze als vlottende activa, doorgaans na contanten en kasequivalenten.

Vormen van kortetermijnbestedingen omvatten verhandelbare beleggingen met korte resterende looptijd, zoals staatsobligaties en bedrijfsobligaties met een resterende looptijd van maximaal één jaar, geldmarktmiddelen, certificaten van deposito en andere kortlopende verhandelbare schuldbewijzen. Ook bepaalde beleggingsfondsen die gericht zijn op korte termijn kunnen onder deze post vallen.

Waardering en verslaggeving hangen af van de verslaggevingsregels die een organisatie hanteert. In veel gevallen worden kortetermijnbestedingen tegen marktwaarde gewaardeerd en mutaties in waarde kunnen in het resultaat of in het eigen vermogen worden verantwoord, afhankelijk van de classificatie. Beleggingen die worden gehouden tot een bepaalde einddatum kunnen ook tegen kostprijs of amortisatie worden gewaardeerd, indien daartoe regelgeving of beleid toestaat. Kredietrisico, renterisico en marktrisiko spelen een belangrijke rol bij de risicoanalyse van deze beleggingen.

Rol in liquiditeitsbeheer: kortetermijnbestedingen dienen als buffer voor liquiditeitsbeheer en kunnen snel worden terugverdiend, waardoor ze flexibiliteit bieden naast contant geld en banktegoeden.