koppelsystem

Een koppelsysteem, ook wel koppeling genoemd, is een systeem dat twee subsystemen met elkaar verbindt om energie, signalen of materialen over te dragen, terwijl elk subsysteem zijn onafhankelijke werking kan behouden. Het doel is een betrouwbare overdracht onder controle van asuitlijning, torsie, demping en lekvrijheid.

Typen van koppelsystemen variëren naar toepassing en aard van de overdracht. Mechanische koppelsystemen worden gebruikt om rotatie- of lineaire beweging over te dragen tussen twee assen. Voorbeelden zijn rechte koppelingen, flexibele koppelingen en Oldham-koppelingen, die misalignments kunnen opvangen en trillingen dempen. Elektrische en signaalkoppelingen zorgen voor overdracht van elektrische signalen of vermogens tussen subsystemen en kunnen isolatie bieden of impedantiematching bevorderen, zoals kabelkoppelingen, coaxiale koppelingen of optische koppelingen. Hydraulische en pneumatische koppelingen dragen vloeistoffen of gassen over en zorgen voor drukvastheid en lekvrijheid. Optische koppelingen verbinden systemen via licht en worden veelvuldig aangetroffen in communicatiemiddelen en sensoren.

Toepassingen van koppelsystemen komen voor in verschillende sectoren. In de werktuigbouw en automotive worden ze gebruikt in aandrijflijnen om motor en transmissie te verbinden. In industriële automatisering en procesregeling leveren ze signaal- en vermogensoverdracht tussen componenten. In test-, meet- en medische apparatuur spelen koppelsystemen een rol bij het waarborgen van betrouwbare koppeling onder uiteenlopende omstandigheden.

Ontwerp- en selectieoverwegingen omvatten draagvermogen en torque, uitlijning en misalignments, afdichtingen en lekkage, onderhoud en slijtage, en omgevingsfactoren zoals temperatuur en stof. Ook normen en veiligheidsvereisten zijn van belang.

Zie ook: koppeling (mechanica), decoupling, interface (electrical).