koolstofnanobuizen
Koolstofnanobuizen zijn cilindrische koolstofatomen die zijn opgebouwd uit grafietstructuren en op nanoschaal voorkomen. Ze bestaan meestal uit één grafietlaag die is opgerold tot een buis (enkelwandige CNT’s, SWNT) of uit meerdere concentrische lagen (meervoudige-wand CNT’s, MWNT). De diameter ligt doorgaans tussen ongeveer 0,4 en enkele tientallen nanometer, terwijl lengtes variëren van micrometers tot millimeters. De structuur en de tangentie van de buis (chirality) bepalen de elektrische eigenschappen, die kunnen variëren tussen metaalachtig en semiconducterend gedrag.
Eigenschappen van koolstofnanobuizen zijn onder meer een hoge treksterkte en een hoge Young’s modulus, een laag
Productie en verwerking vinden plaats via verschillende methoden, zoals arc discharge, laserablasie en chemical vapour deposition
Toepassingen van koolstofnanobuizen bestrijken elektronica (bijvoorbeeld transistors en interconnects), versterkte materialen en composieten, sensoren en nanomechanische
Historisch hebben koolstofnanobuizen de belangstelling gewekt na hun ontdekking door Sumio Iijima in 1991. Sindsdien is