komvormige

Komvormig is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat beschrijft dat een object of structuur een komachtige, concave vorm heeft, met een hol interieur dat naar het midden toe buigt. De term is afgeleid van kom en het achtervoegsel -vormig, wat “in de vorm van een kom” betekent. Het wordt in diverse vakgebieden gebruikt waar de vorm van een voorwerp centraal staat.

In de wiskunde en geometrie verwijst komvormig naar oppervlakken of lichamen met een hol, naar binnen gebogen contour. Een bekend voorbeeld is een paraboloïde, een komachtig oppervlak dat vaak als model voor komvormige ruimten dient. In praktische beschrijvingen duiden termen als komvormig op een interieur dat diepte of opvangruimte creëert.

In de geologie en geomorfologie worden komvormige depressies, bekken of kraterachtige formaties zo genoemd omdat hun wanden naar binnen buigen en de bodem lager ligt dan de randen. In architectuur kunnen komvormige elementen voorkomen in gewelven en dakpartijen, waar de contouren functioneel of esthetisch zijn. In de biologie en medische vakgebieden verwijst komvormig naar structuren met een hol, komachtig silhouet, bijvoorbeeld bij bepaalde weefsels of organen.

Het begrip is relatief en kan in wetenschappelijke context worden verduidelijkt met metrische aanduidingen zoals de mate van kromming en de diameter van de opening. Verwante termen zijn concave en cupvormig, maar zij beschrijven verschillende vormen of gradaties van kromming.

Zie ook: concave vorm.