klinkend

Klinkend is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en de past participle van het werkwoord klinken. Letterlijk betekent het “geluid makend” of “resonerend”, maar in de figuurlijke zin wordt het gebruikt voor iets dat van zichzelf positief klinkt of indruk maakt. Zo kan een glaswerk of een klok een klinkend geluid produceren, maar ook reputaties, cijfers of uitspraken kunnen als klinkend worden beschreven als ze krachtig of geloofwaardig overkomen.

In gebruik onderscheidt men vaak twee toepassingen. Allereerst het letterlijke geluid: bijvoorbeeld een instrument, bel of toon kan klinkend genoemd worden wanneer het geluid helder en duidelijk is. Ten tweede het figuurlijke gebruik: iets krijgt dan de eigenschap van klinkend, opvallend of prestigieus, zonder dat er daadwerkelijk geluid aan te pas komt. Veelvoorkomende uitdrukkingen zijn klinkende reputatie, klinkende cijfers of een klinkend verhaal, waaruit blijkt dat men iets als sterk of betrouwbaar inschat.

Etymologisch komt klinken van het werkwoord klinken, dat in het Oudnederlands al een betekenis van geluid maken had. Als bijvoeglijk naamwoord past klinkend zich aan het zelfstandig naamwoord aan en neemt vaak de attributieve vorm aan, bijvoorbeeld “een klinkende reputatie” of “klinkende cijfers”.

Zie ook: klinker (de klinkers in klanken), klinkende reputatie, klinkende cijfers.