klimaatcommunicatie

Klimaatcommunicatie is een vakgebied binnen de communicatie dat zich toelegt op het overbrengen van kennis over klimaatverandering en de bijbehorende risico’s en maatregelen aan diverse doelgroepen. Het combineert inzichten uit wetenschap, risico-communicatie en gedragsbeïnvloeding met een heldere en betrouwbare toon. Het doel is begrip en vertrouwen te vergroten en publieke en beleidsmatige actie te ondersteunen, zonder angst aan te jagen of te manipuleren.

Belangrijke actoren zijn overheden, onderzoeksinstellingen, media, non-gouvernementele organisaties, bedrijven en onderwijsinstellingen. Doelgroepen variëren van het brede publiek en jongeren tot beleidsmakers en bedrijven. Daarbij komen verschillende thema’s aan bod, zoals wetenschappelijke consensus, adaptatie en mitigatie, en concrete praktische stappen op individueel en collectief niveau.

Methoden en hulpmiddelen omvatten duidelijke uitleg van feiten en onzekerheden, visuele weergaven zoals kaarten en grafieken, scenario’s en verhalen die menselijke context geven, en participatieve formats die betrokkenheid stimuleren. Framing en communicatieaanpak zijn vaak gericht op waarden en oplossingsgerichtheid, met inzetten op geloofwaardige boodschappers en culturele of regionale aanpassingen. Co-creatie met gemeenschappen en onderwijsverbanden komt regelmatig voor.

Uitdagingen zijn onder meer desinformatie, polarisatie, variërende voorkennis en taal- of cultuurverschillen. Ethische zorgen betreffen autonomie, transparantie en nauwkeurigheid. Het meten van effectiviteit is lastig en vereist vaak langlopende evaluatie, met aandacht voor vertrouwen en reputatie van de boodschapper.

In de Nederlandse context speelt klimaatcommunicatie onder meer een rol bij waterbeheer, hitte en ruimtelijke planning, en bij het ondersteunen van adaptieve samenlevingsvraagstukken.