Home

kleurenweakheid

Kleurenweakheid is een visuele aandoening waarbij het onderscheid tussen bepaalde kleuren beperkt is. In tegenstelling tot volledige kleurenblindheid zien mensen met kleurenweakheid nog wel kleuren, maar sommige tinten worden moeilijk of onmogelijk onderscheiden. De meest voorkomende vormen zijn rood-groene kleurwaarnemingsstoornissen, die meestal congenitaal zijn.

Oorzaken en types: Bij de meerderheid van de gevallen is kleurenweakheid X-gebonden erfelijk; defecten in de

Prevalentie: Rood-groene kleurenweakheid komt bij ongeveer 8% van de mannen voor vanwege X-gebonden erfelijkheid; vrouwen zijn

Diagnostiek: Screening gebeurt vaak met de Ishihara-kleurdentest; aanvullende tests zoals Farnsworth D-15 of een anomaloscoop kunnen

Impact: Het kan het dagelijks leven en sommige beroepen beïnvloeden, bijvoorbeeld bij verkeerslichten of kleurcodes. Veel

Behandeling en aanpassingen: Er is geen genezing voor congenitale kleurenweakheid. Hulpmiddelen zoals gekleurde brillen en apps

opsinepigmenten
in
de
kegeltjes
(L-
en
M-cone)
veroorzaken
insufficientie.
Daarnaast
zijn
er
blauw-gele
stoornissen
(tritanomie
en
tritanopie)
die
minder
vaak
voorkomen
en
vaak
autosomaal
overerving
vertonen.
Types
omvatten
Protanopie
en
Deuteranopie
(volledige
deficiëntie
van
respectievelijk
L-
en
M-cone)
en
Protanomaly
en
Deuteranomaly
(veranderingen
in
L-
of
M-cone
pigmenten);
Tritanomaly
en
Tritanopie
zijn
minder
frequent
en
betreffen
de
S-conen.
minder
vaak
getroffen.
de
aard
en
ernst
bepalen.
mensen
leren
functioneren
via
patronen,
textuur
en
contextuele
aanwijzingen.
of
labelingsystemen
kunnen
sommige
tinten
verduidelijken;
voor
verworven
kleurenweakheid
geldt
diagnose
van
onderliggende
oorzaken.