Home

kernexplosie

Kernexplosie, ook wel nucleaire explosie genoemd, is een explosieve gebeurtenis die voortkomt uit de snelle vrijgave van energie bij het splijten (fissie) of fuseren (fusie) van atoomkernen. Deze energie komt vrij in de vorm van hitte, licht, drukgolf, ioniserende straling en radioactief neerslag. Kernexplosies vinden plaats in zowel militaire als civiele contexten, waaronder kernwapens, nucleaire tests en nucleaire incidenten bij kerncentrales.

De fysieke basis van een kernexplosie berust op de massa-energierelatie van Albert Einstein (E=mc²). Bij fissiesplitsing

De onmiddellijke effecten van een kernexplosie omvatten een intense flash van licht, een krachtige schokgolf die

Internationale verdragen, zoals het Non‑Proliferatieverdrag (NPV) en het Verdrag inzake het verbod op kernwapens, trachten de

van
zware
kernen
zoals
uranium‑235
of
plutonium‑239
wordt
een
klein
deel
van
de
massa
omgezet
in
enorme
hoeveelheden
energie.
Bij
fusie,
bijvoorbeeld
van
deuterium
en
tritium,
wordt
nog
meer
energie
opgewekt,
maar
vereist
extreem
hoge
temperaturen
en
druk.
Moderne
kernwapens
combineren
vaak
een
eerste
fissielader
(primaire
fase)
om
een
fusiebrandstof
(secundaire
fase)
te
ontsteken,
wat
leidt
tot
een
zogenaamde
thermonucleaire
of
waterstofbom.
gebouwen
en
infrastructuur
verwoest,
en
thermische
straling
die
brandwonden
en
branden
veroorzaakt.
Ioniserende
straling
(gamma‑
en
neutronenstraling)
en
de
neerslag
van
radioactieve
deeltjes
vormen
langdurige
gezondheids-
en
milieugevaren,
waaronder
acute
stralingsziekte,
verhoogde
kankerrisico’s
en
contaminatie
van
land
en
water.
productie,
verspreiding
en
het
gebruik
van
kernwapens
te
beperken.
Desondanks
blijft
de
dreiging
van
kernexplosies
een
centraal
onderwerp
in
geopolitieke
veiligheid
en
nucleaire
ontwapening.