interstitieel

Interstitiëel is een bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets betrekking heeft op het interstitium, de ruimte tussen cellen in weefsels. Het interstitium bevat intercellulaire vloeistof, extracellulaire matrix en kleine bloedvaten. Het vormt samen met de intracellulaire ruimte en de lumen van organen een van de hoofdcompartimenten van weefsels en speelt een sleutelrol in de uitwisseling tussen bloed en cellen.

In de geneeskunde wordt de term gebruikt voor aandoeningen die het interstitium van een orgaan aantasten. Een bekend voorbeeld is interstitiële longziekte, een groep aandoeningen waarbij het interstitiële bindweefsel van de longen ontstoken of beschadigd raakt, wat hoesten en kortademigheid veroorzaakt. Andere voorbeelden zijn interstitiële nefritis, een ontsteking van het nierinterstitiële weefsel, en interstitiëel oedeem, vochtophoping in de interstitiële ruimten. De diagnose en behandeling variëren per aandoening en omvatten meestal beeldvorming, longfunctietests en behandeling gericht op ontsteking of onderliggende oorzaken.

Naast ziektebeelden verwijst interstieel ook naar processen zoals diffusie van water en opgeloste stoffen door het interstitium, wat essentieel is voor weefselvoeding en uitscheiding. Bij farmacologische of farmacokinetische context kan men spreken van interstitiële routes of interstitiëel transport van geneesmiddelen, dat wil zeggen via de interstitie naar cellen.

Terminologie: interstitiëel of interstitiële; onderscheidende termen zijn onder meer interstitium en extracellulaire ruimte. Zie ook: interstitium, extracellulaire vloeistof, interstitiële longziekte.