interoperabiliteitsvereisten

Interoperabiliteitsvereisten zijn voorwaarden die beschrijven welke mogelijkheden, dataformaten, communicatiemethoden en governance-regels systemen, toepassingen en organisaties nodig hebben om met elkaar te kunnen samenwerken en informatie uit te wisselen. Ze vormen de basis voor interoperabiliteit tussen technische lagen, bericht- en semantische lagen en organisatorische processen.

Ze omvatten drie belangrijke dimensies: syntactische interoperabiliteit (data-indeling en transportprotocollen), semantische interoperabiliteit (betekenis van data en afspraken over concepten), en organisatorische interoperabiliteit (beleid, governance en verantwoordelijkheden). Daarnaast kan rekening worden gehouden met prestatie-eisen, security en privacy.

Voorbeelden van interoperabiliteitsvereisten zijn: gebruikte dataformaten (JSON, XML), transportprotocollen (HTTPS, MQTT), authenticatie en autorisatie (OAuth, SAML), gegevensbeveiliging, audit-trails, versiebeheer en ontologiemapping of data-woordenboeken. Open standaarden en referentiearchitecturen worden vaak ingezet om uitwisseling zo breed mogelijk compatibel te maken.

Toepassingsgebieden zijn onder meer e-government, gezondheidszorg, industrie, logistiek en cloud-omgevingen. In aanbestedingen en contracten worden interoperabiliteitsvereisten vaak expliciet vastgelegd om leveranciers te verplichten aan gezamenlijke interfaces en conformiteit.

Ontwikkeling en beoordeling verloopt via eisenanalyse, specificatie in architectuur- of dienstverleningskaders, en toetsing door conformance- en interoperabiliteitstests. Validatie vindt plaats op basis van testgevallen en praktijktesten. Een effectief raamwerk vraagt om governance, wijzigingsbeheer en regelmatige herziening in lijn met relevante normen en wetgeving.