inhalatiebronchodilatator

Inhalatiebronchodilatator is een medicijn dat via inhalatie wordt toegediend om de ontspanning van de gladde spier in de luchtwegen te bevorderen, waardoor bronchospasmen verdwijnen of verminderen. Door de lokale werking in de longen ontstaat doorgaans snelle verlichting met relatief beperkte systemische bijwerkingen.

Veelvoorkomende typen zijn bèta-2-agonisten (kortwerkende SABA zoals salbutamol, en langwerkende LABA zoals salmeterol), anticholinergica (kortwerkende ipratropium en langwerkende tiotropium) en minder vaak methylxanthines zoals theophylline. SABA worden meestal gebruikt voor snelle verlichtende behandeling, terwijl LABA en anticholinergica ook voor onderhoudstherapie kunnen gelden, vaak in combinatie met inhalatiecorticosteroïden (ICS).

Vormen van toediening zijn onder meer metered-dose inhalers (MDI), dry powder inhalers (DPI) en verneblers/nebuliers. MDIs worden vaak gebruikt met een spacer om de juiste inhalatie te vergemakkelijken; DPI’s vereisen meestal een diepe inademing. Nebulisatoren leveren verstuivingen over langere tijd en worden soms bij jonge kinderen of bij ernstig verzwakte patiënten toegepast.

Toepassing en werking: inhalatiebronchodilatatoren verlichten acute benauwdheid bij astma en COPD en vormen een essentieel onderdeel van onderhoudsbehandeling, afhankelijk van het type medicijn. Het is belangrijk dat gebruikers de techniek correct aanleren en, bij langdurig gebruik, de behandeling afstemmen op medisch advies.

Bijwerkingen en veiligheid: mogelijke bijwerkingen zijn tremor, hartkloppingen en droge mond; zeldzaam kan paradoxale bronchospasme optreden. Mondspoelen na gebruik vanICS-inhalatoren wordt aangeraden om schimmelinfecties te voorkomen. Overmatig gebruik kan de effectiviteit verminderen en moet worden vermeden.