ingangsdruk

Ingansdruk, letterlijk de druk aan de ingang of inlaatszijde van een component of systeem, is de druk op het punt waar een vloeistof of gas het apparaat binnenstroomt. Het begrip onderscheidt zich van de druk aan de uitgang en is een cruciale parameter voor het bepalen van de stroming, de energie-eis en de operationele marges van systemen in hydrauliek, pneumatiek en procesvoering.

In hydraulische en pneumatische installaties geldt ingangsdruk als een bepalende factor voor de prestaties van pompen, compressoren, kleppen en filters. In de automotive sector kan ingangsdruk gelden voor de inlaatzijde van motoren en turboladers. In HVAC- en waterbehandelingssystemen beïnvloedt de ingestroomdruk de doorstroom en het energieverbruik. Bij gas- en stoomturbines bepaalt de compressorinlaatdruk de algehele werking van de cyclus en de efficiëntie.

Meetmethoden omvatten meestal een druktransducer of manometer geplaatst net vóór de inlaat van het te evalueren toestel. Eenheden zijn onder meer pascal (Pa), bar en psi. Ontwerp en bedrijfsvoering houden rekening met de minimale en gewenste ingangsdruk en met mogelijke drukval door filters, leidingen en afsluiters.

Belangrijke implicaties: te lage ingangsdruk kan onvoldoende stroming en cavitatie of terugslag veroorzaken, wat de efficiëntie en levensduur schaadt. te hoge ingangsdruk kan leiden tot ongewenste belasting, lekkages of overdrukfaults. Bij pomp- en compressorontwerpen wordt vaak rekening gehouden met de beschikbaarheid van voldoende suction head en, waar relevant, de Net Positive Suction Head (NPSH) om cavitatie te voorkomen.

Omstandigheden en aanpassingen: opslag, drukverhoging, vereenvoudigde leidingschema’s en onderhoud van filters beïnvloeden de ingangsdruk. Regelgeving en specificaties bepalen vaak de minimum- en maximumwaarden voor veilige en efficiënte operatie.