infectieprofylaxe

Infectieprofylaxe is het geheel van maatregelen en interventies die bedoeld zijn om infecties te voorkomen of te verminderen. Het omvat zowel primaire preventie—zoals vaccinaties en chemoprofylaxe—als acties gericht op het voorkomen van verspreiding van ziekteverwekkers in omgevingen waar mensen samenkomen, zoals ziekenhuizen, verpleeghuizen en de thuisomgeving. In de gezondheidszorg is infectieprofylaxe vaak onderdeel van infectiepreventie en -bestrijding, met als doel de incidentie van zorggerelateerde infecties te verlagen en overdracht te voorkomen.

Belangrijke onderdelen zijn handhygiëne, aseptische werkwijzen, correcte reiniging en desinfectie van instrumenten en oppervlakken, milieuzorg en het zorgvuldig gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen. Ook maatregelen zoals isolatie van patiënten met besmettelijke aandoeningen en veilige verwijdering van afval dragen bij aan de preventie.

Prophylactische behandelkeuzes omvatten perioperatieve antibiotikaprofylaxe, vaccinaties tegen infectieziekten en chemoprofylaxe na blootstelling of bij hoogrisico-situaties. Bij elk van deze benaderingen worden risico’s zoals bijwerkingen en de opkomst van resistentie afgewogen tegen de potentiële baten.

Op beleidsniveau is infectieprofylaxe gebaad bij surveillance, kwaliteitsmetingen en opleiding. Richtlijnen en protocollen ondersteunen de naleving en dragen bij aan een consistente aanpak, terwijl antimicrobiële stewardship het verantwoord gebruik van antibiotica stimuleert om resistentie te beperken.