immunocompromitteerde

Immunocompromitteerde is een term uit de gezondheidszorg die verwijst naar personen bij wie het immuunsysteem duidelijk verzwakt is. Daardoor zijn zij gevoeliger voor infecties en hebben zij vaak een tragere reactie op ziekte en genezing. De toestand kan tijdelijk zijn, bijvoorbeeld na chemotherapie of een orgaantransplantatie, of permanent, bij bepaalde aangeboren of chronische aandoeningen.

Oorzaken en categorieën: tot de oorzaken behoren kankerbehandelingen (chemotherapie, bestraling), immunosuppressieve geneesmiddelen na transplantatie of bij auto-immuunziekten, HIV-infectie, aangeboren immunodeficiënties, malnutriëring en chronische ziekten zoals nier- of leverfalen. Leeftijd en meerdere aandoeningen verhogen de kwetsbaarheid.

Risico's en infecties: immunocompromitteerde personen lopen vaker en soms ernstigere infecties op door bacteriën, virussen, schimmels of opportunistische pathogenen. Voorbeelden van opportunistische infecties zijn Pneumocystis jirovecii, Candida en Aspergillus, en virussen zoals Cytomegalovirus. Klinische tekenen kunnen subtiel zijn, waardoor vroeg tijdig medisch advies belangrijk is.

Preventie en zorg: maatregelen omvatten goede handhygiëne, vermijden van blootstelling aan uitbraken, en het volgen van vaccinatieregimes voor zowel patiënt als naasten, rekening houdend met individuele contra-indicaties. Profylaxe, vroegdetectie en behandeling van infecties zijn vaak onderdeel van de zorg. De afweging van immunosuppressieve therapie gebeurt per patiënt en vereist multidisciplinaire afstemming.

Begrip en ondersteuning is belangrijk: immunocompromitteerde personen hebben specifieke zorg- en leefomstandigheden nodig, waarbij medische monitoring, infectiepreventie en maatschappelijke ondersteuning een rol spelen.