identiteitsvaststelling

Identiteitsvaststelling is het proces waarbij de identiteit van een persoon wordt vastgesteld of geverifieerd door bevoegde autoriteiten. Het kan plaatsvinden in verschillende contexten, zoals strafrechtelijke handhaving, grensbewaking, immigratie, sociale zekerheid en civiele registratie. Het doel is zekerheid te bieden over wie iemand is, ten behoeve van de rechtsgang, dienstverlening of beveiliging.

De procedure kan bestaan uit het beoordelen van identiteitsdocumenten (zoals een paspoort, identiteitskaart of rijbewijs), het verifiëren van gegevens tegen overheidsregisters en het gebruik van aanvullende middelen zoals biometrische kenmerken (vingerafdrukken, gezichtsherkenning) of data-uitwisseling tussen systemen. In elk geval geldt dat identiteitsvaststelling proportioneel en noodzakelijk moet zijn en zo min mogelijk gegevens mag verwerken, conform nationale wetgeving en privacyregels zoals de AVG/GDPR.

In Nederland en veel andere jurisdicties geldt vaak een identificatieplicht of de verplichting bij bevoegd gezag een geldig document te tonen in specifieke situaties. Als iemand geen document heeft of identiteit niet kan worden vastgesteld, kan de bevoegde autoriteit zorgen voor aanvullende identificatiemaatregelen of andere wettelijke stappen, afhankelijk van de omstandigheden en wettelijke grenzen. Burgers hebben recht op privacy en op verantwoorde verwerking van persoonsgegevens, en kunnen in bepaalde gevallen bezwaar maken tegen onnodige of onrechtmatige verwerking.

Zie ook identiteitscontrole, identiteitsbewijs, identificatieplicht, privacywetgeving, AVG.